۱. گاهی، سکوت بلندترین فریاد انسانهاییست که فهمیدهاند جهان برای گوش دادن ساخته نشده، بلکه برای عبور است.
۲. هر انسانی یک نسخه از خداست، که فراموش کرده خویش را چطور بخواند.
۳. تو هنوز آنقدر زندهای که درد را حس میکنی؛ این یعنی هنوز میتوانی عشق را هم حس کنی.
۴. آنها که تو را نمیفهمند، حق ندارند دربارهات قضاوت کنند—فقط سهمشان را از تو دریافت نکردهاند.
۵. هر قلبی که بلد است ببخشد، پیش از آن هزاربار شکسته شده.
۶. خاک فقط زیر پا نیست؛ گاهی در جان آدمیست، وقتی که ریشههایش در وفاداری دفن شدهاند.
۷. قوی بودن، یعنی شبها با درد بخوابی و صبحها با لبخند بیدار شوی، بیآنکه کسی بفهمد چه شبهایی را بلعیدهای.
۸. انسانهایی که درد را میفهمند، معمولاً ساده میپوشند، آرام حرف میزنند، و عمیق دوستت دارند.
۹. بعضی آدمها، سکوتشان از هزار فریاد پرمفهومتر است—چون آنچه نگفتهاند، راستیست که شنیده نشد.
۱۰. دنیا روزی خواهد فهمید که مهربانی، قدرتمندترین انقلاب تاریخ بشر بوده است.