۱. تاریخ را فاتحان مینویسند، اما حقیقت را همیشه صدای لرزان بازماندگان حفظ میکند.
۲. حکومتهایی که از پرسش میترسند، دیر یا زود از پاسخ مردم خواهند لرزید.
۳. آزادی، اول با کتابها آغاز میشود؛ و وقتی کتابها را سوزاندند، نوبت به انسانها میرسد .
۴. سیاست اگر از انسانیت خالی شود، بهجای نجات ملت، تبدیل به مراسم تشییع اخلاق میشود.
۵. گاهی دشمن واقعی نه آنسوی مرزها، بلکه پشت میزهاییست که قلمها را زندانی میکنند.
۶. مردم اگر به خیابان بیایند، یعنی صدای آنها از تمام رسانهها بلندتر شده.
۷. وطن، خاک نیست؛ وجدان جمعی مردمیست که هنوز دروغ را باور نکردهاند.
۸. سکوتِ روشنفکر، گاهی از فریاد یک دیکتاتور ویرانگرتر است.
۹. انقلابهایی که فرزندان خود را میبلعند، فراموش کردهاند که آزادی، فرزند خرد است، نه خشونت.
۱۰. آینده را نسلی خواهد ساخت که امروز، بیقدرت اما بیدار است.